pastel

Zij knipoogt naar de gekleurde spots boven haar,
warrige krullen komen dichter, gaan verder, komen terug.
draaien zich rond zijn nek. Kriebelen.
Ze steelt kussen,
ze lacht, doet anderen lachen,
grijnst, flirt, vlucht.
Ze danst als een reus in de lucht.
Ze deed zichzelf pijn vandaag.

Thuis shminkt ze het zwart van haar ogen,
maakt ze zich klaar voor het koele lichtblauwe van haar dromen.
hult zich in haar sterrennachtjurk
wacht op de woorden die niet komen,
op de dromen die ze zal vergeten.

De zomertenen zijn er af,
de sjaal laat pluisjes na op haar lippen
ze wiegt wat, knieën opgetrokken tot onder haar oksels
dromend over klaverelfen,
rijdend op de borst van een razende storm.
zingend voor de ochtendregen,
wachtend op rozen uit het zuiden.

(De wind zal het wel meenemen)