Hoogst

Mood: nevel

Ik droomde..
Ik stond daar, in dat obscure en met kerstlichtjes versierde zaaltje, op hoge stilletto's en mijn lange pijpekrullen achteloos opgestoken onder een kleine gouden diadeem, die ik als een sierlijk en lichtgevend aureooltje op zeer bijzondere wijze in mijn haar weten steken had. Een halve meter hoger dan ik nu ben. En ik danste, in slowmotion. Sierlijk, gracieus, lenig, gespierd. Als enigste raakte ik het plafond. Met mijn lange halfblote benen en sierlijk gevouwde handen. Men keek. Ochja, men keek goed. Men kwam mij waarschuwen dat ik niet te veel moest draaien voor de ogen van HEM. Want HEM was van haar - of ik dat wel wist? Ik was de koele en beredeneerde klassevrouw, toen ik zei dat ik enkel deed wat ik doen moest en goed kon. Zij keek me aan, bewonderde me in stilte, toen ze me met haar priemende donkere ogen eensklaps 'bitch' noemde.