(21-3-08)
Er is een kaper op mijn zielenkust,
en dan is er geen rust meer
geen rust
meer
ik moet eerst kalmeren,
zijn achteloosheid accepteren,
alvorens over te gaan tot impressioneren
door
kleren te combineren,
mijn ogen te accentueren,
snel en gevat te reageren
ik moet
afspraakjes arrangeren
het ontbreken van antwoorden verteren
hem gewoon compleet negeren
en verder ook, té veel ontberen
hem vereren
honderd-en één dingen uitproberen
anderen imiteren
mezelf corrigeren
en vaak genoeg eens redeneren
om me te realiseren
dat ik eigenlijk niet hou van speculeren,
of vreemde gedachtenkronkels tolereren,
of mezelf te moeten relativeren
Om zijn gevoelens te manipuleren
moet ik goddomme veel te veel analyseren
om uiteindelijk
toch niet
te verkeren.
2 comments:
Licht dit is echt EXACT hoe het soms gaat... You never walk alone in these matters :-)
Dit stukje heb ik liever dan dat vorige. Als ik het goed heb, gaat het een beetje over hetzelfde: onbeantwoorde twijfels, tot nergens leidend geflirt, even durven, en dan weer niet. Veel te herkenbaar.
Y.
Post a Comment