J. kwam terug uit een wegzijn van een jaar, had er voor grote bergen gestaan die hij toch wist te beklimmen. Met weinig klimgerief en bevende handen. Reden genoeg, vond zijn broer, om een verrassingsfeestje te organiseren.
Ik kwam later toe. Ik kom altijd later toe.
Er was geen kat.
Tien minuten later belden nog enkele anderen eenzamen aan de deur.
En ik keek net nog eens, check, dat de uitnodiging toch wel naar heel wat van onze gemeenschappelijke 'vrienden' gestuurd was. Mijn vrienden.
Zoveel kan het hen schelen dus, dacht ik de hele tijd. Moeilijke bergen behoeven geen feestjes, maar hun molshoopjes moeten wel steeds alle aandacht krijgen..
Hun conversaties leiden tot niets en stoten mij af,
ben in het eenzame donker ook eenzaam naar huis gefietst.
Vijfhonderd keer afvragend waarom ik ze ook alweer 'mijn vrienden' noemde. Want niets van alles wat ooit was blijft nog over, dezer dagen.
En dan fluisteren en denken ze dat ik vreemd doe. Vreemd ben. Het leven niet serieus neem. Nooit goed nadenk. Beter had gekund. Op sommige vlakken zeer dom ben geweest. En op andere vlakken weer nergens sta. En dat dat hoogste tijd wordt.
En ik, ik geloof hen.
Ik geloof hen en vind mezelf niet meer.
7 comments:
Geloof vooral in jezelf, meid. Je komt er wel, op je eigen tempo, op je eigen manier. Cheeruppekens!
Weet je, het doet een beetje aan mezelf denken, aan hoe ik het gevoel heb alsof iedereen zonder al te veel moeite in 't leven vooruit gaat, en dat ik, ondanks al mijn wil, enkel nog maar achteruit lijk te gaan.
En toch zijn we onszelf verplicht te geloven dat het goed komt. Omdat het goed komt. Écht !
En je ziet, alleen ben je niet in die gedachten.
Been there, done that, know the feeling :-)
Nu, als het een troost kan zijn: van zodra je dan iets 'bereikt' hebt (een eigen huis, een deftige job, een relaatsie...) kan je beginnen piekeren over wat er zoal mee mis zou kunnen lopen. En ik verzeker je: da's ook niet alles :p
Je kunt alleen maar je best doen, en dat begint met een knop in je hoofd om te draaien, je moed bijeen te rapen en met volle goesting en breed grijnzend het leven in het wit van de ogen te kijken! En zelfs al heb je het gevoel achteruit te gaan, uit elke tegenslag of vertraging zul je wel iets geleerd hebben. Maar 't komt goed, wees gerust :)
wanneer de ketels de pot verwijten dat hij zwart ziet vrees ik dat de ketels bijna kapot zijn......leef jou leven niet dat van anderen
dringend eens een berg gaan beklimmen? een stuk of 30 nieuwe relaties beginnen? Ook dat helpt niet altijd.
Soms ben je wel beter dan anderen. Of alleszins diepzinniger dan anderen. Je komt er wel. Echt wel.
PS: @ Maarten: Een stuk of 20 losse relaties beginnen, want anders kruip ik in mijn kist met het jammerlijk gevoel dat ik iets heb gemist ;)
Don't let nobody go there for you
Don't be satisfied with a second-hand life
Don't let nobody stifle or bore you
Handle your troubles or take on your strife
Don't let nobody live your life for you
Not your friends, not your kids, no not even your wife
If you want to know where the rainbow ends
It's you who´ve got to go there and find it my friend
-- Thelonious Monster :: Adios Lounge
Post a Comment