Ik ben terug van ver weg zijn. Mijn horizon is zodanig verruimd dat ik zelfs in mijn slaap de cirkels rond mijn herinneringen blijf uitbreiden. Opnieuw geconfronteerd met de harde ways of living, ik viel erover, zij treden ze met een glimlach tegemoet. Zij bedenken een weg, een directe lijn, zij laten geen obstakels toe om hun zicht op de toekomst te benevelen. Hun weg is lang, maar vol hoop en eens zij beginnen te wandelen zijn ze niet te stoppen. Tot de dag komt dat de twijfel hun ogen sluit en hun blik weer centreert, denk ik dan weer pessimistisch,
doe ze beloften,
beloof ze een leven dat omhoog gaat.
vergeet niet om je belofte na te komen.
4 comments:
beloftes doorbreken is soms ook een meerwaarde
en dat was ik, mes excuses
mensen zijn mensen, zonder of met excuses
Ik ben gelijk fan manneke, fan zeg ik u!
Zelden iemand zo'n dromerige, maar to the point uitleg weten schrijven.
Post a Comment