Sunday, October 28, 2007

maanziek

Ook al zoek ik nog steeds een evenwicht,
hou ik ondertussen het liefst een winterslaap,
(misschien kruipt er dan wel iets door mijn raam naar binnen.)
hoop ik dat de wind op zijn zij gaat liggen,
wanneer ik mistige wolkjes gaap
(Net een egel. Om na die slaap domweg de baan te gaan oversteken.)
bestaat er niets om naar te kijken
dan aan de hemel enkele violetten veren,
beslis ik liever roekeloos geagiteerd
om mezelf
(opnieuw)
binnenstebuiten te keren.
(Om de verte open te laten.)

(Hoe doe je dat?)

1 comment:

Soet said...

(hoe zei je ook alweer dat je 't deed?)