Monday, October 15, 2007

een beetje bang en toch weer niet

Toen zij de andere kant opkeek en ik in het centrum van de aandacht stond, voelde ik me groter worden. weldadig en warm, lacherig en een beetje schuin, het leven is mooier als je het niet meer recht bekijkt. We blindemannen achter benen aan en toen hij drie keer de verkeerde vasthad en steeds mijn naam uitriep lachten de anderen en oe-oe-oeden ze. de nacht beloofde wijnzoete dromen met broeierige gedachten en ik dacht niet langer, wel voelde ik zonder het in woorden te gieten. Het voelde goed en ik wou dat dit zou blijven duren, voor eeuwig en altijd.

bezorgd en beschermend, meisjes zijn een ras apart. Zijn rug kwam terug in mijn dromen en ik wenste mezelf de hemel en de aarde als zijn handen nog een keer de adem uit mijn buik zouden wegdrukken.

ze maakten zich zorgen en ze maakten veel lawaai. ze zeiden het niet maar voelden zo sterk mee. Beschermend. Vijandig. Zij tegen hen, hen tegen zij. zij met recht en andere zonder reden. Ik in het middelpunt, steeds weer het middelpunt.

No comments: