En ik drink er nog eentje, op 't fleurig verdriet
op het knetterende knagen,
die onrust met haakjes,
hetgeen gij niet ziet.
En ik tintel wanneer het zich een weg door mijn lichaam schroeit
tot diep in mijn buik, en nóg dieper
tot waar het zo broeit.
adem in mijn hoofd, ontplofte knalideeën in mijn lijf.
Nog eentje en hm,
wat ben ik toch een lekker wijf.
Verdomme wat is dat,
dat gij dat niet ziet?
Is 't niet willen, niet kunnen,
of wilt ge me gewoon
niet?
En toch,
Ik hou niet van dat denken,
dat denken doet doen
Het kan slechts zieltogend wenken
die smacht naar een zoen.
3 comments:
Ik denk dat alle meisjes dit gevoel kennen. Jammer genoeg. Heel mooi verwoord!
x
wel, het is niet dat we het niet weten, het is dat we het niet durven, ik toch niet, ben veel te verlegen, met we spreek ik over het mannelijk geslacht in het algemeen. nuja, natuurlijk niet elke man, alleen die zonder empathie.....bijna elke man dus, hahaa, ik lul graag..sry
dankje, mevrouw euh.. licht bewolkt : ) ik ben hier al een paar keer komen lezen en heb al veel mooie dingen gezien. ("Het wordt weer nacht, de deur gaat dicht en mijn lijf blijft binnen." is zo'n zin om te blijven hangen)
Post a Comment