'n droom?

Mood: grijs

Ik droomde dat er Marihuana in mijn bureaupoot verstopt zat. Massa's.

Nog een laatste postje over 'hèm'... het laatste alvorens hij uit mijn hoofd en leven dient te verdwijnen en de leegte plaats moet maken voor de geur van wat kon zijn maar niet kwam.

het, hij, zal niets voor mij zijn, ooit, nooit.
Beter geen energieteveel insteken, eenmaal je daarmee begint valt het moeilijk om er mee op te houden.
Maar het laat achter...
je rook hoe het kón zijn,
hoe het kón worden,
(waardoor je weet wat je mist)
en wat in de plaats zou moeten zijn.
en 'ooit'.... (...), (...)
(dat is het excuus dat al vijf jaar aansleept..)

Wie was hij, die totale onbekende, die zomaar al mijn zekerheden op de helling zetten kon?

Ik ben waarschijnlijk niet mooi genoeg, waarschijnlijk niet slim genoeg, waarschijnlijk niet grappig genoeg, waarschijnlijk niet genoeg van vanalles waarbij anderen wèl genoeg zijn.
Ik doe niets goed, zelf mijn eigen doelen navolgen niet.
Ik hol achter droombeelden, achter wensen, een spiegelversie van mezelf nastrevend.
Terwijl de echte nog niet eens weet hoe ze er uit ziet.

Ik voel me zo plompverloren vandaag..