toen

Je zat naast me, keek me vanuit je prachtige haar aan en noemde me, nog eens, zoals je zo vaak in mijn oor gefluisterd hebt des nachts, zoals je zo vaak in je brieven schreef, zoals je je cd's aan me opdroeg, zoals het klonk in tijden die even lang vergeten en verloren gewaand werden.

Ik vond een stukje rust.