(30-07-07)
En ik zat te zoeken op de drie ontbrekende Waddeneilandennamen en jij was soep aan't koken en tussen ons trilde ouderwetse gezelligheid.
Ik mocht in je kasten neuzen
tussen de motteballen
want jij kon je niet meer bukken
(als je je rug recht draaien er zwarte rechthoekjes voor je ogen).
Soep at ik, soep is winter. Het is winter.
jij draaide een beetje, van je pillen zei je, die verdomde suikerziekte
waardoor je niet eens confituur op je boterham mag smeren
niet eens een snoepje mee-eten als je achterkleinkinderen komen.
en Klaas is geboren, twee weken te laat.
tante X, (ge weet wel, van die van de Y's)
die kleinzoon die daar nog in mijn klas gezeten heeft
en wist ik trouwens al dat die niets bakt van zijn studies
is aant vrijen met die van de buren van S.
En wist ik al dat mevrouw pi gestorven is?
ai ai, ze sterven allemaal...
Weet ik al dat ze me haar broches nalaat?
Pepe die weg is laat voor de eerste keer uw handen beven van niet weten wat gedaan
in Sint-Jozef zien ze u graag komen, waar ge tweemaal in de week,
Marjetje eten gaat geven.
Alsof Marjetje n stukje van ons pepe (zijn ziekte had ze al) overnam
Telefonen die rinkelen, uit Duitsland of niet, en die uw uren tussendoor wat opvullen
(want wachten kan lang duren en vooral erg eenzaam zijn), is kort genot.
Maar hij zwijgt zoveel.
Pastoor, de Smallen, gaf een preek en lifte vanuit Parijs naar diep in't zuiden van Frankrijk
en ge waart blij dat hij hem zo goed geamuseerd had
(maar vooral, als ik dat doe dan wordt er verontwaardigd van niet-verantwoord gesnoven
en ik weer een beetje besef hoe graag ge mij wel ziet)
de rolluiken gaan maar deels open, voor 't licht
en ge denkt dat 't leven voor u niet veel meer voorstelt
maar ik zou niet kunnen zonder u
meme, ge zijt een sterke madam.
1 comment:
schoon!
zalig hé zo in de kasten van de meme mogen snuisteren, mijn favoriete hobby (vooral haar juwelenkistje)
Post a Comment