Thursday, August 2, 2007

peur dans le coeur

angst vond ik steevast een rare emotie.
zo eentje die je ontsnapt, waar je geen vat op hebt,
en waar je niets aan kan doen.
angst leek zo primitief dat je
wanneer ze eenmaal opwelde
je er amper in slaagde
het te onderdrukken.
Zweten voor de krokodillen onder mijn bed
bang om uit de boom (en de toon) te vallen.
Als puber dacht ik dat angst alomtegenwoordig was
dat het hele leven overheerst werd door schrik
zich 'afspeelde in de schaduw van de guillotine'.
Dat oorlog het schouwtoneel van schrik was
dat angst verhinderde het leven in te springen.
angst zo diep, dat het je zelfontplooiing beperkte.
En nu, zie ik dat hoewel ik mijn angsten steeds goed weet weg te stoppen
zij desalniettemin nog meer dan toen ik hen expliciet erkende
een impact hebben op wat ik doe en voel
bang,
dat ik terug ga blikken op mijn leven
en enkel mijn gemiste kansen ga zien.
en op korte termijn,
dat ik goed genoeg ben voor intense vriendschap
(of voor seks)
maar niet goed genoeg voor liefde.

12 comments:

Soet said...

ons Mira zong daar deze middag nog een beetje over op Dranouter:

In De Fleur

Ik ben in de fleur van mijn leven
Dit zijn de dagen
Mij hoort ge ni klagen, nee nee
Want alles kan in dezen tijd
Genen tijd te verliezen
Ge moet alleen kunnen kiezen.

Ik wacht op u, gij wacht op mij
Wij zitten in onze wachttijd
Ik heb nog wat dromen
En als ik straks mijn boontjes dop
Zal ik ze uit laten komen

Toen ons moeder zo oud was als ik
Werd ze door 't leven al verstikt
Ze was al bezig aan haar tweede
Papflessen en pampers
Ni kunnen studeren

In de fleur van het leven...

Ben ik homo- bi of a- seksueel
In mijn diepste dromen een transseksueel
Ons vader zegt 'denkt daar goed over na
Ge moet ni bang zijn
Eender wa wij zien u graag'

Ik moet dringend ergens nen berg gaan beklimmen
Of aan een stuk of twintig losse relaties beginnen
Want anders kruip ik in mijn kist
Met het jammerlijk gevoel
Dat ik iets heb gemist

In de fleur van mijn leven...

En misschien is uwen droom
Uwen droom toch ni.
Ge had het maar gedroomd
Ge had het maar gedroomd
Ge staat daar op de top van de Mount Everest
En het uitzicht is wel schoon
Op z'n minst toch ongewoon
Maar ge hebt geen gevoel meer in uw tenen
En ge staat daar bovenal
Op uwen allenen

In de fleur van uw leven...

Licht bewolkt said...

Daar was ik ook :)

klaproosje said...

ik ook :-)

Soet said...

ooh joo
toevallig :)

en ze heeft dat goed gedaan !

(ook al kon ik niet meer binnen, daar buiten aan dat hek kon ik het nog steeds allemaal lekker goed zien en horen)

Licht bewolkt said...

Ik stond ook aan het hekken,
tot ik een gat in de tent vond :)

Soet said...

misschien hebben we wel naar elkaar geglimlacht enzo

klaproosje said...

haha, wat een mopje, ik kon ook niet meer binnen, maar ik zat een paar meter verder in het gras

Licht bewolkt said...

En om het mopje af te maken,
stond ik eerst aan het hekken.
Kreeg ik een hekel van aan het hekken staan (stom hekken!)
Ging ik in het gras zitten.
Zat ik daar best wel goed (mooie achtergrondmuziek).
Tot ik het gat in de tent zag.
En een van de vriendinnen die er stiekem onderkroop.
En ik die volgde.
KORTOM: Ik stond dus heel zekers zowel naast Soet voor het hekken,
als dat ik naast Klaproos zat op het gras.
Beste meiden, ik stel voor dat we de volgende keer gewoon bij Mira daten ;)

Soet said...

oh wacht het is nog niet voorbij

ik zat eerst op het gras
en kon alles redelijk zien
en toen gingen steeds wat mensen weg
en eindigde ik vlak voor het hek (nog steeds zittend) en toen deden ze het hek weg en zong ze nog van britney spears dus toen stond ik half binnen

en ik had een rode rok aan met witte bloemen ;)

leukleukleuk

klaproosje said...

hebben jullie Hannelore Bedert gehoord? die vond ik ook geweldig :-)

Licht bewolkt said...

Neen, Hannelore, ik was het van plan, maar ook toen was het hekken reeds toe en ik had geen zin om daar te gaan staan, noch in het gras te gaan zitten.

(Ik had een oranje (geel-rood) kleedje aan, met daarboven een bos bruine krullen.)

(Het moet trouwens een hand van hierboven zijn, zoveel ironie. We waren er beiden, zitten virtueel te communiceren, kennen elkaar langs geen kanten maar steken graag pluimen in ons gat omdat we zeker slechts enkele meters van mekaar verwijderd waren. But I like it, wanneer bloggen opeens iets reëler wordt)

Soet said...

ik wil ook een pluim in mijn gat !