breekbaar

Voetje voor voetje en beetje voor beetje
gaat het vooruit.
Ook al knaagt de schrik wat,
ook al passeren duizenden knoop-in-de-maagscenario's de revue.

We zullen wel zien wat het geeft.

De grote oversteek

Ik sliep
En het was ochtend wanneer de trots weende
Zich van mij ontdeed.
Al kraaiend, en met gekwetste vleugels

(Het was toen dat de maden het meeste aten.)